ดาบราชินี..มิติมหัศจรรย์

 หญิงสาวยืนโงนเงนอยู่ท่ามกลางหมอกทึบ ความรู้สึกก็มึนงงภายในสมอง ก็ทึบหนาราวกับเมฆหมอกที่ห่อหุ้มร่างกาย

"ฉัน.. ที่นี่ที่ไหน .. แล้วฉันเป็นใคร"เธอพยายามนิ่งคิด และเพ่งมองสายตาฝ่าสายหมอกไปอย่างไร้จุดหมาย

แล้วก็รู้สึกถึงบางสิ่งในอุ้งมือ ที่ช่วยค้ำยันทำให้ร่างกายนั้นยังพยุงตัวเองอยู่ได้

เธอไล่สายตาไปยังวัตถุแข็งแกรงในมือ ที่ใช้ปักยันพื้นอยู่ ณ ตอนนี้

"ดาบ.." โลหะสีขมุกขมัวในมือ แต่เมื่อเพ่งพิศดูก็เห็นความปราณีตที่สลักเสลาไว้ พลอยแดงก่ำเม็ดใหญ่ที่ฝังอยู่ที่ปลายด้ามดาบเปล่งประกายเรืองรองประหลาดและจัดจ้าขึ้นเมื่อหญิงสาวพยายามเพ่งสายตามอง